Όσο αυξάνεται η αγάπη του Χριστού, τόσο μειώνονται τα πάθη· κι όσο μειώνονται τα πάθη, τόσο αυξάνεται η αγάπη για τον Χριστό. Είναι όπως μια ζυγαριά. Κατάλαβες;

Δεν σου λέω απλώς να αγαπήσεις τον Χριστό, αλλά να τον ερωτευτείς.

– Γέροντα, πώς θα αγαπήσω τον Χριστό;

– Με την ταπείνωση!

– Και πώς θα ταπεινωθώ;

– Να κάνεις υπακοή.

– Και πώς να κάνω υπακοή;

– Δεν ξέρεις πώς να κάνεις υπακοή; (Εδώ αγρίεψε λίγο.). Όλοι οι Πατέρες το λένε κι οι Γραφές το γράφουν και λες “Πώς να κάνω υπακοή;”. Αν σε είχα μπροστά μου, θα σου έδινα τρία χαστούκια, να δεις!

– Στείλτε τα τηλεφωνικώς, Γέροντα!

Κάπου εδώ τελείωσε αυτός ο υπέροχος και θαυμαστός διάλογος με τον Γέροντα. η τηλεφωνική εμπειρία έμεινε ανεξίτηλη στη μνήμη τού αδερφού, στον οποίο εδραιώθηκε η πεποίθηση για την αγιότητα τού Παππούλη και αυξήθηκε η ευλάβεια προς το πρόσωπό του. Σήμερα, μετά από τόσα χρόνια, είναι μοναχός.

[Ιερομονάχου Χριστοδούλου Αγιορείτου, Σκεύος Εκλογής, Άγιον Όρος 1996, σελ. 363π.]