Έλεγε ο Γέροντας:
“Το σπουδαιότερο όπλο του διαβόλου είναι ο Τίμιος Σταυρός, που τον τρέμει. Ο σταυρός, όμως, να γίνεται σωστά. Δηλαδή τα τρία δάχτυλα του δεξιού χεριού ενωμένα να ακουμπούν στο μέτωπο, στην κοιλιά, στον δεξιό ώμο και τέλος στον αριστερό, σε σχήμα σταυρού. Ο σταυρός μπορεί να γίνεται συμμετρικά με τις μετάνοιες.
Η επικοινωνία με τον Χριστό, όταν γίνεται απλά, απαλά, χωρίς πίεση, κάνει τον διάβολο να φεύγει. Ο σατανάς δεν φεύγει με πίεση, με σφίξιμο. Απομακρύνεται με την πραότητα και την προσευχή. Υποχωρεί, όταν δει την ψυχή να τον περιφρονεί και να στρέφεται με αγάπη προς τον Χριστό. Την περιφροσύνη δεν μπορεί να την υποφέρει, διότι είναι υπερόπτης. Όταν, όμως, πιέζεσθε, το κακό πνεύμα σάς παίρνει είδηση και σάς πολεμάει. Μην ασχολείσθε με τον διάβολο, ούτε να παρακαλείτε να φύγει. Όσο παρακαλείτε να φύγει, τόσο σας αγκαλιάζει. Τον διάβολο να τον περιφρονείτε. Να μην τον πολεμάτε κατά μέτωπον. Όταν πολεμάς με πείσμα κατά του διαβόλου, επιτίθεται κι εκείνος σαν τίγρης, σαν αγριόγατα. Όταν του ρίχνεις σφαίρα, αυτός σου ρίχνει χειροβομβίδα. Όταν του ρίχνεις βόμβα, σου ρίχνει πύραυλο. Μην κοιτάζετε το κακό. Να κοιτάζετε την αγκαλιά τού Θεού και να πέφτετε μες στην αγκαλιά Του και να προχωρείτε. Να Του δοθείτε, να Τον αγαπήσετε τον Χριστό, να ζείτε με εγρήγορση. Η εγρήγορση στον άνθρωπο που αγαπάει τον Θεό είναι απαραίτητη.
Τα πράγματα είναι απλά κι εύκολα στην πενυματική ζωή, στη ζωή εν Χριστώ· αρκεί να ξέρετε να διακρίνετε. Όταν σας ενοχλησει κάτι, ένας λογισμός, ένας πειρασμός, μία επίθεση, περιφρονώντας όλ’ αυτά, θα στρέφετε την προσοχή σας, το βλέμμα σας στον Χριστό. Εκείνος μετά θα αναλάβει να σας ανεβάσει. Εκείνος θα σας πιάσει απ’ το χέρι και θα σας δώσει πλούσια τη θεία Του χάρι. Εσείς λίγη προσπάθεια θα κάνετε. Παίρνουμε το ένα εκατομμυριοστό. Το ένα εκατομμυριοστό τού εκατομμυριοστού είναι του ανθρώπου η προσπάθεια, λίγη δηλαδή διάθεση. Κινείσθε προς τον Θεό και στο δευτερόλεπτο τού δευτερολέπτου έρχεται η θεία χάρις. Το σκέπτεσθε κι έρχεται το Άγιον Πνεύμα. Δεν κάνετε τίποτα. Κινείσθε προς τα εκεί κι έρχεται αμέσως η θεία χάρις. Μόλις στενάξετε, έρχεται, ενεργεί. Τί λέει ο Απόστολος Παύλος: “…ὑπερεντυγχάνει ὑπέρ ἡμῶν στεναμοῖς αλαλήτοις”, Μεγάλη σοφία! Αυτά δεν είναι απλά λόγια, λέξεις, αλλά ο ζων Λόγος του Θεού.
Όταν δείτε το αντίθετο πνεύμα να έρχεται να σας βουτήξει, εσείς δεν τρομοκρατείσθε, ούτε το κοιτάζετε, ούτε προσπαθείτε να το βγάλετε από μέσα σας. Τί κάνετε; Ο καλύτερος τρόπος είναι η περιφρόνηση. Δηλαδή ανοίγετε την αγκαλιά σας, ανοίγετε τα χέρια σας στον Χριστό, όπως το παιδάκι που βλέπει κάποιο θηρίο άγριο και δεν φοβάται, γιατί είναι δίπλα ο πατέρας του και πέφτει στην αγκαλιά του. Αυτόν τον τρόπο να χρησιμοποιείτε σε κάθε προσβολή του πονηρού και σε κάθε λογισμό, δηλαδή την περιφρόνηση.
Εκείνη τη στιγμή, που έχει την ανάγκη η ψυχή σας και αγωνίζεσθε, να φωνάζετε: “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με.῾ Όλα να τα προλαμάνετε με την προσευχή. Αυτό είναι μεγάλο μυστικό. Την ώρα του πειρασμού, εκεί που πάτε να τον περιφρονήσετε, ο πονηρός σάς βουτάει, σάς καθηλώνει και σάς σφίγγει και κάνει το δικό του κι όχι αυτό που θέλετε εσείς. Πρέπει να προλάβετε να κάνετε το άνοιγμα στον Θεό. Για να το πετύχετε όμως αυτό, πρέπει να σας φωτίσει η θεία χάρις. Αν αυτό δε γίνει αμέσως, τότε σας αρπάζει ο πονηρός κι ενώ προσπαθείτε να τον διώξετε, σας έχει ήδη συλλάβει. Ακούστε με να σας πω, ένα παράδειγμα.
Εζήτησα από έναν άνθρωπο να μου κάνει κάτι. Αυτός αρνιόταν, λέγοντας ότι η επιστήμη τα λέει αλλιώς. Επέμεινα εγώ, τίποτα, εκείνος. Πήγα ν’αγανακτήσω. Το κατάλαβα. Τη στιγμή εκείνη, αμέσως στραφηκα στον Χριστό κι πρόλαβα το κακό.
Αυτός θα είναι ο τρόπος μας. Θα υψώνουμε τα χχέρια στον Χριστό κι Εκείνος θα μας δίνει τη χάρι Του.
Ακούστε ξανά:
“Μια φορά ήμουνα σ’ένα δρόμο τα Τουρκοβούνια, όπου έμενα. Ο δρόμος είχε μεγάλη κατωφέρεια. Αυτή η κατωφέρεια θα ήταν καμιά διακοσαριά μέτρα. Στην κορυφή του δρόμου ήταν πιο ίσιωμα. Εκεί πάνω η μητέρα τού Νίκου συζητούσε με άλλες δύο γυναίκες. Συζητούσανε, γειτονιά κάνανε. Κάτ, λοιπόν, στο βάθος τού δρόμου τού κατηφορικού, ήταν το παιδί της, ο Νίκος, και έπαιζε με κάτι άλλα παιδιά. Οπότε σε μια στιγμή βλέπω τον Νίκο να τρέχει από κάτω, ν’ ανεβαίνει την ανωφερειά και, μόλις έφθασε πάνω, να πέφτει στην ποδιά της και να βάζει τα κλάματα.
– Ε, του λέει, τί έχεις;
– Ε, λέει, με χτύπησε ο γιος του Μανωλιά!
Το κλάμα σταμάτησε αμέσως, την ίδια στιγμή που κατέφυγε στη μητέρα του.
Τί θέλω να πω μ’ αυτό; Την ώρα του πειρασμού, η ευκολία είναι να στραφείτε προς το αγαπώμενο πρόσωπο, να στραφείτε προς τον Θεό και προς τα εκεί να κοιτάξετε ζωηρά και καλά κι επιθυμητά και θα σας έλθει αμέσως η δύναμη, θα σας έλθει το καλό. Δηλαδή, ενώ βλέπετε ότι έρχεται το κακό να σας καταλάβει, εσείς μόλις το αντιληφθείτε από μακριά, το περιφρονειτε και τρέχετε στην αγκαλιά τού Θεού. Αρκεί να προλάβετε να στραφείτε πρώτα εκεί. Οπότε, όταν θα πάτε στο καλό, δεν θυμάστε το κακό. Εδώ είναι το μυστικό, να περιφρονήσετε το κακό. Αλλά δεν μπορείτε να το κάνετε αυτό, αν δεν στραφειτε στον Χριστό. Λέμε καμιά φορά: “Περιφρόνησέ το το κακό!῾. Ε, αυτό είναι εύκολο να το λέμε, αλλά δεν είναι εύκολο να το κάνουμε. Αυτή η περιφρόνηση έχει μεγάλη τέχνη.
Η περιφρόνηση τού κακού πνευματος γίνεται μόνο με τη χάρι Του Θεού. Γυρίζετε προς τον Χριστό, τρέχετε προς τον Χριστό, ανοίγετε τα χέρια σας προς τον Χριστό, προσπαθείτε να γνωρίσετε τον Χριστό, ν’ αγαπήσετε τον Χριστό, να αισθανθείτε τον Χριστό και σ’ αυτή σας την προσπάθεια, όταν τα ελατήριά σας είναι αγνά και καθαρά και ειλικρινή, ανοίγει η χάρις την ψυχή σας και σας λέει: “Ἔγειρε ὁ καθεύδων καί ἀνάστα ἐκ τῶν νεκρῶν καί ἐπιφαύσει σοι ὁ Χριστός.”. Εκεί, μέσα στο θείο γως, θα ζούμε πάντοτε, εφόσον θ’ αγαπάει και θα λαχταράει η ψυχή μας τον Θεό. Έτσι, με την χάρι του Χριστού, είναι όλα εύκολα κι όλα αληθινά τα λόγια του Χριστού, που είπε: “Ὁ γάρ ζυγός μου χρηστός καί τό φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστιν.”.
Μερικοί βλέπουν τον διάβολο να παρουσιάζεται με διάφορες μορφές, να κάνει θορύβους, να τους χτυπάει κ.α. Αυτά γίνοτναι, τις πιο πολλές φορές, στοςυ μπερδεμένους. Ο μεγάλοι Πατέρες, όπως ο Ιερός Χρυσόστομος, ο Μέγας Βασίλειος και οι άλλοι δεν μας λένε για τον διάβολο, πως εμφανίζεται κ.λ.π. Εκείνοι επορεύθηκαν μ’ αυτό τον τρόπο που λέμε, με την αγάπη στον Χριστό. Ο σατανάς, ανάλογα με το ποιος είσαι, φανερώνεται. Όταν κανείς δεν άρχισε κανονικά την πνευματική ζωή ή τον βαραίνει κάτι κληρονομικό, βλέπει τον σατανά να παρουσιάζεται μπροστά του, να του κάνει φασαρίες κ.λ.π. Καμιά φορά μπορεί να πάθει και σχιζοράνεια ο άνθρωπος. Ο σχιζοφρενής επηρεάζεται απ’ τα βιώματα τής παλιάς ζωής τών προγόνων.
Και κάτι ακόμη. Να μη δίνομε στον διάβολο δικαιώματα. Δηλαδή εγώ δεν αφήνω ούτε μίσκέψη μνησικακίας μέσα μου ούτε μία σκέψη εγωισμού, μη βρει παράθυρο ο σατανάς. Το παράθυρο είναι το δικαίωμα. Όταν απομακρύνεσαι απ’ τον Θεό, κινδυνεύεις, γιατί σε βρίσκει “σκέτον” ο σατανάς και κυριαρχεί επάνω σου. Ακούστε κι εμένανε, που έχω λίγη πείρα σ’ αυτά.”
[Βίος και Λόγοι Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου, Ιερά Μονή Χρυσοπηγής, Χανιά 2003, σελ. 318]