Μιλούσε για παιδιά “μπερδεμένα”. Εϊναι τα παιδιά, που έχουν ψυχολογικά προβλήματα, λόγω του ότι οι γονείς τους, εξαιτίας των δικών τους κακών σχέσεων, δε δημιουργούν καλή ατμόσφαιρα μέσα στο σπίτι.

Μιλούσε για “μπερδεμένα” παιδιά “μπερδεμένων” γονέων. Μάλιστα για διάφορα παιδιά, που είχαν προβλήματα και που έτυχε και εγώ ο ίδιος να του πάω τους γονείς τους, έλεγε ότι ήδη από την κοιλιά της μητέρας τους είχαν αυτό το πρόβλημα, αυτό το “μπέρδεμα”. διότι, όταν η μητέρα ήταν έγκυος, δε φρόντιζε να είναι τακτοποιημένη η ζωή της, να έχει ηρεμία, γαλήνη, να προσεύχεται, να συμμετέχει στα Μυστήρια τής Εκκλησίας.

Μια φορά, ενθυμούμαι, συμβούλευσε μια μητέρα πέντε παιδιών να απομακρυνθεί επί ένα μήνα από το σπίτι της, διότι η συμπεριφορά της ήταν τέτοια, που καθημερινά τα παιδιά τσακώνονταν μεταξύ τους. Επειδή δεν μπορούσαν να τα βάλουν μαζί της, ξεσπούσαν το ένα πάνω στο άλλο.

Λόγω της μεγάλης διακρίσεως που είχε, χειριζόταν πάντοτε την κάθε περίπτωση αναλόγως. Δεν ήταν ομοιόμορφες οι αντιμετωπίσεις τών ανθρώπων εκ μέρους τού Γέροντος, ο οποίος γνώριζε ποια συμβουλή μπορούσε ο κάθε άνθρωπος να αντέξει. Μπορούσε να τον ρωτήσουν δέκα άνθρωποι για το ίδιο θέμα και να δώσει δέκα διαφορετικές απαντήσεις. Αυτή λέγεται εξατομίκευση της ποιμαντικής.

[Κλ. Ιωαννίδη, Ο Γέρων Πορφύριος, Αθήναι 1993, σελ. 189π.]