Όταν σταμάτησαν οι αστραπές, οι κεραυνοί και η βροχή, πήγα στο κελί τού Παππούλη και διαπίστωσα, ότι μόλις είχε ξυπνήσει και ήταν φρέσκος, ξεκούραστος και ευδιάθετος! Οπότε τον ρώτησα:

– Πώς μπορέσατε, Παππούλη, και με τέτοια θεομηνία;

– Γιατί;

– Εδώ, οι περισσότεροι κινδύνεψαν να πάθουν καρδιακή προσβολή, και εσείς ρωτάτε γιατί;

– Για ποιό λόγο, παιδί μου;

– Από το φόβο των κεραυνών!

– Α! Όποιος φοβάται τον Θεό ή δεν Τον εμπιστεύεται ή δεν Τον αγαπάει ή και τα δύο! Εγώ, επειδή και Τον εμπιστεύομαι και Τον αγαπάω, γι’ αυτό δεν Τον φοβάμαι!

[Αν. Καλλιάτσου, Ο πατήρ Πορφύριος, Αθήναι 2000, σελ. 194π.]