Σε μια άλλη συνάντησή μας, με άφησε να τον καταλάβω λίγο, μ’ αυτα τα λόγια του:
– Όταν είσαι άρρωστος, ξερεις τί πρέπει να κάνεις; Να παρακαλάς τον Θεό να συγχωρήσει τις αμαρτίες σου. Κι ο Θεός, επειδή θα τον παρακαλάς πονεμένος και ταπεινωμένος, θα σου συγχωρήσει τις αμαρτίες και θα σε κάνει καλά στο σώμα. Αλλά πρόσεξε: Να μην προσεύχεσαι με υστεροβουλία, να μη λες, “Θεέ μου, συγχώρησε τις αμαρτίες μου”, και το μυαλό σου να είναι προσκολλημένο στη σωματική ασθένεια. Μια τέτοια προσευχή δε θα έχει αποτελέσματα. Εσύ, όταν προσεύχεσαι, να ξεχνάς τη σωματική αρρώστια, να την αποδέχεσαι σαν κανόνα, σαν επιτίμιο, για την άφεση των αμαρτιών σου. Για τα παραπέρα, μην ανυσηχείς· άφησέ τα στον Θεό κι ο Θεός ξέρει τη δουλειά Του.
Με τα αυτά τα απλά λόγια του, ο Γέροντας μού εξήγησε, ότι η ασθένεια του σώματος οφείλεται στην ασθένεια της ψυχής, δηλαδή στις αμαρτίες μου, και ότι η συγχώρηση των αμαρτιών μου από τον Θεό, μέσω της ταπεινής προσευχής, φέρνει την ίαση της ψυχής και εν καιρώ, που ο Θεός θα κρίνει, και την ίαση του σώματος. Μου εφιστούσε όμως την προσοχή στο άδολο της προσευχής, με την οποία πρέπει ναζητώ μόνο άφεση αμαρτιών, αφού το παν για τη θεραπεία της ασθένειας είναι η εξάλειψη τής αιτίας της.
Αντίθετα, στην υστερόβουλη προσευχή, όπου ο ασθενής χρησιμοποιεί το αίτημα τής συγχωρήσεως τών αμαρτιών του σαν πρόσχημα για την επιτυχία τής σωματικής μόνο θεραπείας του, ακυρώνονται τα αναμενόμενα αποτελέσματά της, εξ αιτίας τής ιδιοτέλειας του ασθενούς.
Κατά τη θέση του Γέροντος, ο Χριστός, ανταποκρινόμενος στην ταπεινή παράκληση τού ασθενούς για άφεση των αμαρτιών του και στην ανυστερόβουλη πίστη του στο μέγα έλεός Του, πραγματοποιεί αρχικά το συσκολότερο και προχωρεί μετά, κατά το χρόνο που Εκείνος θα επιλέξει, στο ευκολότερο. Θεραπεύει πρώτα τη ρίζα, την αρρώστια της ψυχής, την αμαρτία, κι έπειτα τους κλάδους, την ααρώστια του σώματος.
[Κ. Γιαννιτσιώτη, Κοντά στο Γέροντα Πορφύριο, Αθήναι 1995, σελ. 153-7]
Μέσα από αυτήν την ιστοσελιδα που αναφερεται στον Άγιο Πορφυριο, θα ηθελα να κάνω μια μικρή αλλα εκ βάθους καρδιας προσευχη και παράκληση προς τον Άγιο Πορφυριο να μεσιτευση στον Άγιο Θεό υπέρ εμού του ταλαιπωρου.
Αγιε μου σε παρακαλώ, βρισκομαι σε πολλή δύσκολη κατάσταση, ζω κάτω από εξαιρετικά δυσμενείς συνθήκες, μόνος, χωρίς την οικογενεια μου, νιώθω πεταμενος, και η ψυχολογική μου κατασταση ειναι πολυ ασχημη, και ανησυχώ για περαιτέρω επιδυνωση της υγείας μου, κάτι που θα επηρεάσει την συνοχή της οικογενειας μου.
Οι προσευχες μου δεν πιάνουν τόπο, και έτσι απευθύνομαι σε εσένα που αγάπησες και σε αγάπησε ο Αληθινός Θεός να τον παρακαλεσεις να με λυπηθεί και να με λύτρωση από αυτό το μαρτυριο που ζω χρονια τωρα, μερα νυχτα.
Αντιμετωπιζω σοβαρα προβληματα, και η απομονωση και η ακραία μοναξιά που βιώνω κάνουν την ζωή να μοιάζει αφόρητη
ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΑΓΙΕ ΠΟΡΦΥΡΙΕ πρεσβευε στον ΑΛΗΘΙΝΟ ΘΕΟ να με βοηθήσει.
ΑΥΤΟΣ ΣΙΓΟΥΡΑ ΞΕΡΕΙ ΤΟ ΠΩΣ ΘΑ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕΙ.
Σε παρακαλώ Άγιε μην μου γυρίζεις την πλάτη και σπεύσε προς βοηθεια, και εγώ θα σε ευλαβουμε καθε μερα και νύχτα.
Βλέπω να με εγκαταλειπουν οι λιγοστές δυνάμεις μου,αγιε και έχω εξαιρετική ανάγκη Θείας Βοηθειας.
Σε ευχαριστώ Αγιε. ΜΗΝ ΑΔΙΑΦΟΡΕΙΣ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΤΟΝ ΤΑΛΑΙΠΩΡΟ.
Α Μ Η Ν!!!
Α Μ Η Ν!!!
Α Μ Η Ν!!!