Ο Γέροντας βοηθούσε να ομαλοποιηθούν “μπερδεμένες” καταστάσεις, με την απαραίτητη βέβαια προϋπόθεση, ότι θα συνεργαζόταν και ο ενδιαφερόμενος.

Μια φορά, ένας νέος ήθελε να δημιουργήσει σωστή οικογένεια και σκεπτόταν να απευθυνθεί σε κάποια σοβαρή νέα, για να τη ζητήσει σε γάμο. Θεώρησε, όμως, απαραίτητο, πριν από κάθε ενέργειά του, να ρωτήσει τον Γέροντα και τον επισκέφθηκε. Εκείνος, αφού τον άκουσε, του είπε:

– Βλέπω ότι βρίσκεσαι σε ψυχική ακαταστασία. Διατηρείς σε εκκρεμότητα έναν παλιό αρρωστημένο δεσμό, με μια ασταθή κοπέλα. Όταν είσαι κοντά της, σε βαριέται, σε περιφρονεί και σε διώχνει. Όταν απομακρύνεσαι, σε ζηλεύει, σε επιθυμεί και σε καλεί. Αν δεν ξεκόψεις οριστικά μαζί της, δε θα ελευθερωθείς, για να κάνεις την οικογένεια που επιθυμείς. τώρα σ’ έχει διωγμένο. Αν σε καλέσει, για να σου δώσει εξηγήσεις, δήθεν μετανοημένη, μην πας, διότι θα μείνεις πάλι κοντά της, για να συνεχίσετε την ίδια ιστορία, χωρίς τέλος.

Ο νέος δεν τον άκουσε. Στην πρώτη πρόσκλησή της πήγε, με αυτοπεποίθηση, για να ξεκαθαρίσει την υπόθεση προσωπικά, με αποτέλεσμα να ξαναμείνει κοντά της και να επαληθεύσει την πρόβλεψη τού Γέροντα.

[Κ. Γιαννιτσιώτη, Κοντά στο Γέροντα Πορφύριο, Αθήναι 1995, σελ. 360π.]