Το 1982 ο Θ. Α. οδήγησε στον Γέροντα ένα γνωστό του, ηλικίας σαράντα ετών, επειδή ήταν “μπερδεμένος”, κατά τη συνήθη φράση του Γέροτα, με τον ινδουισμό (με διάφορους γκουρού) και είχε μεταβεί και στις Ινδίες. Αφού ο Θ. Α. τον συνέστησε στον Γέροντα Πορφύριο ως φίλο του, χωρίς να αναφέρει το όνομά του ή άλλο τι, εκτός μόνο ότι ήταν “μπερδεμένος” με τον ινδουισμό και ήθελε να τον βοηθήσει ο Γέροντας, ο Γέροντας Πορφύριος τον προσφώνησε με το όνομά του και τον ρώτησε τι κάνουν η γυναίκα του και τα δύο παιδιά του.

Ακριβώς, η αποκάλυψη αυτή του Γέροντος τον συγκλόνισε και εξομολογήθηκε με ειλικρίνεια, επιστρέφοντας πλέον στην Ορθόδοξη πίστη με συνέπεια.

Όταν έφυγαν από τον Γέροντα, τότε είπε στον Θ. Α.:

– Πράγματι, είμαι έγγαμος, με δύο παιδιά, αλλά δε σου είχα πει τίποτε. Μάλιστα, είχα εγκαταλείψει τη γυναίκα μου και τα παιδιά μου, και ο Γέροντας το γνώριζε!

[Κλ. Ιωαννίδη, Ο Γέρων Πορφύριος, Αθήναι 1993, σελ. 124]