Ο Γέροντας Πορφύριος θεωρούσε τις ασθένειες πολύ μεγάλη ευλογία τού Θεού. Όλοι γνωρίζουμε ότι ήταν μια ασθενική φύση. Ο Θεός επέτρεψε, ώστε ο μακαριστός Γέροντας να δοκιμαστεί από πολλές ασθένειες. Υπεράνω όλων υπέφερε από σοβαρούς πονοκεφάλους, που δημιούργησαν αφόρητη κατάσταση με λιποθυμικά συμπτώματα, ώστε να μην μπορεί να συνεχίσει την επικοινωνία του με τους ανθρώπους. Πολλές φορές, όμως, εξακολουθούσε με τη Χάρη τού Θεού να καθοδηγεί σε επείγουσες περιπτώσεις, παραμερίζοντας με αυτό τον τρόπο τον εαυτό του και ενδιαφερόμενος για την προκοπή και τη σωτηρία των άλλων.

Ο Γέροντας Πορφύριος έβλεπε μέσα στον πόνο και τις ασθένειες την παρουσία τού Θεού στον άνθρωπο. Όταν ο άνθρωπος υποφέρει, αισθάνεται έντονα την αδυναμία του. Δεν μπορεί να στηριχθεί στον εαυτό του, γιατί βλέπει πως οι δυνάμεις του ακταρρέουν. Θέλει, όμως, και να ξεπεράσει αυτές τις δυσκολίες. Γι’ αυτό και εμπιστεύεται στην αγάπη και τη φιλανθρωπία τού Θεού. Η δια της αδιαλείπτου προσευχής επικοινωνία με τον Θεό και η ανάθεση της ζωής τού ανθρώπου στην πρόνοια τού Θεού διοχετεύουν στην ύπαρξη τού την πραγματική δύναμη, που εκπηγάζει από τον Θεό και οδηγεί στη σωτηρία. Δηλαδή στη μετά τού Θεού ένωση και στη μετοχή στη ζωή της Τριαδικής Αγίας Θεότητος.

Όταν ρωτούσαμε τον Γέροντα για την υγεία του, μας έλεγε μερικά πράγματα. Έβρισκε την ευκαιρία μέσα από την προσωπική δοκιμασία του να μας προσφέρει τη μεγάλη αλήθεια:

“Ο Θεός μας υπεραγαπά και θέλει να γίνουμε δικοί Του μέχρι πλήρους παραδόσεως σ’ Αυτόν τού εαυτό μας”. “Πᾶσαν τήν ζωήν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα”.

Αυτό γίνεται πιο εύκολα, όταν η αρρώστια σε μας αφήνει να εμπιστευόμαστε στις δικές μας δυνάμεις. Και τότε η ασθένεια γίνεται πραγματική ευεργεσία.

Γι’ αυτό έλεγε ο Γέροντας:

“Να μην παρακαλάτε τον Θεό να σας κάνει καλά. Εκείνος ξέρει τι είναι το καλό σας. Και θα ενεργήσει με την άπειρη αγάπη Του, που έχει για τον άνθρωπο”.

[Κλ. Ιωαννίδη. Ο Γέρων Πορφύριος, Αθήναι 1993, σελ. 244]