Ο Γέροντας μάς παρουσίαζε με απλό, παραστατικό και κατανοητό τρόπο, τα μυστικά τού πνευματικού αγώνος. μας έλεγε:

– Τί είναι χριστιανικός αγώνας; να, η ψυχή είναι ένας κήπος χωρισμένος σε δύο μέρη. Στον μισό φυτρώνουν αγκάθια, στον άλλο μισό λουλούδια. Και έχουμε μια δεξαμενή νερού (τις δυνάμεις της ψυχής) με δύο βρύσες και δύο αυλάκια. Η μια κατευθύνει το νερό στα αγκάθια και η άλλη στα λουλούδια. Κάθε φορά μόνο μια βρυσή μπορώ να ανοίξω. Αφήνω απότιστα τα αγκάθια και μαραίνονται, ποτίζω τα λουλούθια και ανθίζουν.

Ο Γέροντας δε μιλούσε για μονομερή δαιμονισμό ή αγγελισμό της ψυχής. την έβλεπε, όπως πράγματι είναι, επηρεασμένη και απο δαίμονες και από αγγέλους. Δεν ήθλε να βλέπει τον Χριστιανό να αγωνίζεται αρνητικά, ασχολούμενον με το ξερίζωμα των αγκαθιών. ήθελε να τον βλέπει να αγωνίζεται θετικά, ασχολούμενον με το πότισμα των λουλουδιών, αφού αυτός ο αγώνας, έχει σαν αποτέλεσμα την άνθιση τών λουλουδιών -αγγελικών αρετών και ταυτόχρονα τον μαρασμό των αγκαθιών- δαιμονικών παθών.

[Κ. Γιαννιτσιώτη, Κοντά στον Γλεροντα Πορφύριο, Αθήναι 1995, σελ. 281π]