Ήμουν πάντα επιφυλακτικός στην αποδοχή προσφορών, ακόμη και εκ μέρους φίλων, με αποτέλεσμα να τους πληγώνω, άθελά μου. Ο Γέροντας ‘είδε’ αυτή την αδυναμία μου που, μέσα στην εξιδανίκευσή της, έκρυβε στοιχεία εκλεπτισμένης υπερηφάνειας και θέλησε να την μεταμορφώσει. Ενώ δε του είχα κάνει ποτέ λόγο γι’ αυτήν, σε μια συζήτησή μας, μου είπε ξαφνικά:

– Ξέρεις, όταν σου προσφέρουν κάτι από αγάπη, εσύ πρέπει να το δέχεσαι.

Ήταν μια άμεση και εύστοχη παρέμβασή του, με την οποία μού ξαναθύμιζε μια ξεχασμένη φράση, που με είχε συγκινήσει στα εφηβικά μου χρόνια:

“Ματαιότητα ό,τι παίρνεις από εγωισμό. Αιωνιότητα, ό,τι αποδέχεσαι με αγάπη, για να δώσεις τη χαρά της αμοιβαιότητας σ’ αυτόν που σου προσφέρει από αγάπη”.

[Κ. Γιαννιτσιώτη, Κοντά στο Γέροντα Πορφύριο, Αθήναι 1995, σελ. 283]