Έλεγε ο πατέρας Πορφύριος ότι, ο άνθρωπος πρέπει να επιδιώκει να γνωρίσει την αμαρτωλή και ηθικά πτωχή του κατάσταση, για να γίνεται ταπεινός και να γίνεται συμπαθής προς τον άλλους αμαρτωλούς.

Γι’ αυτό κι ο Χριστός έλεγε ότι οι πόρνες και οι τελώνες έχουν, δια της μετανοίας και της ταπεινώσεως, το προβάδισμα για τη βασιλεία των ουρανών. Έτσι κι ο Γέροντας δεν ήθελε να ακούσει για τέτοιους αμαρτωλούς καμιά κατηγορία, γιατί έλεγε ότι οι πόρνες και οι τελώνες που ονομάζουμε, για τον Θεό είναι κλέπτες πιασμένοι, ενώ εγώ κι εσείς, μας έλεγε, είμαστε όλοι κλέπτες άπιαστοι.

Ο κλέπτης ο πιασμένος και ταπεινωμένος, η πόρνη η γνωστή και ντροπιασμένη, η ταπεινωμένη κι η μετανοημένη είναι πολύ ανώτερη από εμάς με τα καλά ονόματα και τον άγνωστό μας κι αμφίβολο βίο.

[Ο Γέρων Πορφύριος, Εκδ. Απ. Βαρνάβας, Αθήνα, σελ. 27]