Έλεγε ο Γέροντας ότι δεν είναι σωστό, στις Εκκλησίες, οι προσευχές να γίνονται τροχάδην, ούτε οι μοναχοί πρέπει να τρώνε τα λόγια της προσευχής κι αντί να λένε, Κύριε Ελέησον, να τα κάνουν για συντομία μία λέξη και να λένε τού Θεού Κυρλέησον, Κυρλέησον, Κυρλέησον.
Ή σαν ποτάμι να βγαίνει από το στόμα μας ο πεντηκοστός ψαλμός ή όποια άλλη προσευχή δίχως κόμματα, δίχως συναισθήματα, δίχως νόημα, λόγια χαμένα κι άκαρπα.
[Ο Γέρων πορφύριος, Εκδ. Απ. Βαρνάβας, Αθήνα, σελ. 31]
