Να προσεύχεσθε για την Εκκλησια, για τον κόσμο, για όλους. Όλη χριστιανοσύνη είναι μέσα στην ευχή. Αν προσεύχεσθε μόνο για τον εαυτό σας, αυτό κρύβει ιδιοτέλεια. Ενώ, όταν προσεύχεσθε για την Εκκλησία, μέσα στην Εκκλησία είστε κι εσείς. Στην Εκκλησία είναι ο Χριστός ενωμένος με την Εκκλησία αλλά και με τον Πατέρα και με το Άγιον Πνεύμα. Η Αγία Τριάδα και η Εκκλησία είναι ένα. Η λαχτάρα σας πρέπει να είναι πάνω σ’ αυτό, στο να αγιάσει ο κόσμος, να γίνουν όλοι του Χριστού. Τότε μπαίνετε στην Εκκλησία, ζείτε στη χαρά τού Παραδείσου, στον Θεό, γιατί όλο το πλήρωμα τής θεότητος κατοικεί στην Εκκλησία.
Είμαστε όλοι ένα σώμα με κεφαλή τον Χριστό. Όλοι είμαστε Εκκλησία. Η θρησκεία μας αυτό το μεγαλείο έχει, ενώνει τον κόσμο νοερώς. Η δύναμη τής προσευχής είναι μεγάλη, πολύ μεγάλη, κυρίως όταν γίνεται από πολλούς αδελφούς. Στην κοινή προσευχή ενούνται όλοι. Να νιώθουμε τον πλησίον μας σαςν τον εαυτό μας. Αυτό είναι η ζωή μας, το αγαλλίαμά μας, ο θησαυρός μας. Όλα είναι εύκολα ἐν Χριστῷ. Ο Χριστός είναι το κέντρο· όλοι συντρέχουν προς το κέντρο και ενώνονται ἐν ἑνί πνεύματι καί μιᾷ καρδίᾳ. Κάτι τέτοιο συνέβη κατά την Πεντηκοστή. Όταν όλοι ακροώνται την ίδια ώρα, στον ίδιο χώρο το Ψαλτήρι κι όλα τα αναγνώσματα, ενούνται στην ακρόαση με την χάρι του Θεού, γιατί αυτό που λέει ο αναγνώστης, τ’ ακούνε και συμμετέχουν όλοι. Η δύναμη των πολλών πολλαπλασιάζεται, σαν να βλέπουν ένα ωραίο πράγμα και το κοιτάζουν όλοι μαζί με λαχτάρα. Ε, η όρασή τους, που σμίγει σ’ αυτό το ωραίο, οτυς ενώνει. Παράδειγμα, η λύτρωση του Αποστόλου Πέτρου απ’ τη φυλακή: “Προσευχή δέ ἧν ἐκτενής γινομένη ὑπό τῆς ἐκκλησίας”. Αυτή η προσευχή έβγαλε τον Πέτρο απ’ τα δεσμά της φυλακής.
Η αγάπη, η λατρεία προς τον Θεό, η λαχτάρα, η ένωσις μετά του Θεού, η ένωσις μετά της Εκκλησίας είναι ο ἐπί γῆς Παράδεισος. Αν αποσπάσουμε τη θεία χαρι, όλα είναι εύκολα, χαρούμενα και ευλογία Θεού. Άντε να μου βρεις μια θρησκεία να κάνει τον άνθρωπο τέλειο κι ευτυχισμένο. Κι αυτό το μεγαλείο κρίμα να μην το καταλαβαίνουμε!
Όταν έχουμε κάποιο πρόβλημα εμείς ή κάποιος άλλος, να ζητάμε κι από τους άλλους προσευχές και να παρακαλούμε όλοι τον Θεό με πίστη και αγάπη. Να είστε σίγουροι ότι ο Θεός ευαρεστείται σ’ αυτές τις προσευχές και επεμβαίνει κάνοντας θαύματα. Αυτό δεν το έχουμε καταλάβει καλά. Το πήραμε έτσι απλά και λέμε: “Κάνε μια προσευχή για μένα“.
Πιο πολύ θα προσεύχεσθε για τους άλλους παρά για τον εαυτό σας. θα λέτε το “Κύριε Ἰησού Χριστέ, ἐλέησόν μέ” και θα έχετε μέσα σας πάντοτε και τους άλλους. Όλοι είμαστε παιδιά του ίδιου Πατέρα, είμαστε΄ολοι ένα· γι’ αυτό, όταν προσευχόμαστε για τους άλλους, λέμε: “Κύριε Ἰησού Χριστέ, ἐλέησόν με” και όχι: “ἐλέησέ τους”. Τους κάνουμε έτσι ένα με τον εαυτό μας.
Η προσευχή για τους άλλους, που γίνεται απαλά και με βαθιά αγάπη, είναι ανιδιοτελής κι έχει μεγάλη πνευματική ωφέλεια. Χαριτώνει τον προσευχόμενο, αλλά χαριτώνει κι εκείνον για τον οποίο προσεύχεται, του φέρει την χάρι του Θεού. Όταν έχετε μεγάλη αγάπη και αυτή η αγάπη σάς κινεί σε προσευχή, τότε τα κύματα τής αγάπης σας πηγαίνουν και επηρεάζουν αυτόν για τον οποίο προσεύχεσθε και δημιουργείτε γύρω του μία ασπίδα προστασίας και τον επηρεάζετε, τον οδηγείτε προς το αγαθόν. Βλέποντας την προσπάθειά σας ο Θεός δίδει πλούσια την χάρι Του και σ’ εσάς και σ’ εκείνον. Αλλά πρέπει να αποθάνουμε για τον εαυτό μας. Καταλάβατε;
Εσείς στενοχωρείσθε, όταν οι άλλοι δεν είναι καλοί, ενώ πρέπει να επιδίδεσθε σε προσευχές, για να έλθει το ποθούμενον με την χάρι του Θεού. Εσείς με τη σοφία σας υποδεικνύετε, ενώ αυτό δεν είναι και τόσο σωστό. Το μυστικό είναι άλλο, όχι αυτό που θα πούμε, που θα υποδείξουμε στους άλλους. τ ο μυστικό είναι η αφοσίωσή μας, η προσευχή μας στον Θεό, για να επικρατήσει αυτό που πρέπει στους αδελφούς μας με την χάρι του Θεού. Αυτό είναι. Αυτό που εμείς δεν μπορούμε να το κάνουμε, θα το κάνει η χάρις Του.
Στη ζωή μου την πρώτη θἐση έχει η προσευχή. Δεν φοβούμαι την κόλαση και δεν σκέφτομαι τον Παράδεισο. Ζητώ μόνο απ’ τον Θεό να ελεήσει όλο τον κόσμο κι εμένα. Αν λέγω το “Κύριε Ἰησού Χριστέ, ἐλέησόν με” έντονα, ακόμη κι όταν έχω κόσμο, δεν αποσπώμαι απ’ την προσευχή. Το ίδιο είναι. Προσεύχομαι, τους δέχομαι όλους με Πνεύμα Χριστού και είμαι πρόθυμος να εύχομαι για τον κόσμο. Προσπαθώ να αγαπήσω τον Χριστό. Αυτό είναι η επιδίωξή μου. Λόγω των πολλών μου ασθενειών, δεν μπορώ να μιλάω πολύ. Περισσότερο, όμως, βοηθάει η προσευχή παρά τα λόγια.
Προσεύχομαι για τα θέματά σας, αλλά αυτό δεν αρκεί. Πρέπει η προσευχή μου να βρίσκει κι από σας μία ανταπόκριση. Ο Θεός, που στέλνει την χάρι Του σ’ εμάς, πρέπει να βρει την αγκαλιά μας ανοικτή, ώστε να τη δεχθεί. Κι ό,τι επιτρέψει Εκείνος θα είναι προς ψυχική μας ωφέλεια. Όχι όμως, ἡμῶν προσευχομένων, ὑμῶν δέ κοιμωμένων.
Συχνά με κατηγορούν, αλλά εγώ “ὡσεί κωφός οὐκ ἢκουον καί ὡσεί ἂλαλος οὐκ ἀνοίγων τό στόμα αὐτοῦ“. Γι’ αυτούς που σας κατηγορούν να κάνετε προσευχή. Να λέτε: “Κύριε Ἰησού Χριστέ, ἐλέησόν με” και όχι “ἐλέησέ τον”, και θα είναι μες στην προσευχή αυτή κι εκείνος που σας κατηγορεί. Σας λέει ο άλλος κάτι στενόχωρο; Ο Θεός το ξέρει. Εσείς να ανοίγετε τα χέρια σας στον Θεο λέγοντας: “Κύριε Ἰησού Χριστέ, ἐλέησόν με“. να τον κάνετε ένα με τον εαυτό σας. Κι Εκείνος γνωρίζει τί τον βασανίζει βαθιά μέσα του και βλέποντας την αγάπη σας σπεύδει εἰς βοήθειαν. Εκείνος ερευνά τους πόθους της καρδιάς. Τί λέγει ο Απόστολος Παύλος προς τους Ρωμαίους; “Ὁ δέ ἐρευνῶν τάς καρδίας οἷδε τί τό φρόνημα τοῦ Πνεύματος, ὅτι κατά Θεόν ἐντυγχάνει ὑπέρ ἀγίων“.
Να προσεύχεσθε για την κάθαρση κάθε ανθρώπου, για να μιμηθείτε τον αγγελικό τρόπο στη ζωή σας. Ναι, οι άγγελοι δεν προσεύχονται για τον εαυτό τους. Εγώ έτσι προσεύχομαι για τους ανθρώπους, για την Εκκλησία, για το Σώμα της Εκκλησίας. την ώρα που προσεύχεσθε για την Εκκλησία, απαλλάσεσθε κι από τα πάθη. την ώρα που δοξολογείτε, απαλύνεται η ψυχούλα σας και αγιάζεται ὑπό τῆς θείας χάριτος. Αυτή την τέχνη θέλω να μάθετε.
Ο Θεός θέλει να ομοιωθούμε με τους αγγέλους. Οι άγγελοι δοξολογούν τον Θεό. Αυτή είναι η προσευχή τους, μόνο η δοξολογία. Είναι λεπτό πράγμα η δοξολογία· ξεφεύγει απ’ τα ανθρώπινα. Εμείς είμαστε άνθρωποι πολύ υλικοί και χαμερπείς, γι’ αυτό και προσευχόμαστε στον Θεό ιδιοτελώς. τον παρακαλούμε να μας τακτοποιήσει τα θέματά μας, να πάνε καλά τα καταστήματά μας, οι υποθέσεις μας, η υγεία μας, τα παιδιά μας. Προσευχόμαστε, όμως, ανθρώπινα και με ιδιοτέλεια. η δοξολογία είναι ανιδιοτελής προσευχή. Οι άγγελοι δεν προσεύχονται, για να κερδίσουν κάτι, είναι ανιδιοτελείς. Ο Θεός έδωσε και σ’ εμάς αυτή τη δυνατότητα, να είναι η προσευχή μας μία διαρκής δοξολογία, προσευχή αγγελική. Εδώ βρίσκεται το μεγάλο μυστικό. Όταν μπούμε σ’ αυτή την προσευχή, θα δοξάζουμε τον Θεό συνεχώς, αφήνοντάς τα όλα σ’ Αυτόν, όπως εύχεται η Εκκλησία μας: “…πᾶσαν τήν ζωήν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα”. Αυτά είναι τα “ανώτερα μαθηματικά” τής θρησκείας μας!
[Βίος και Λόγοι Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου, Ιερά Μονή Χρυσοπηγής, Χανιά 2003, σελ. 281]