Θα σας αφηγηθώ μία ιστορία, που δείχνει πόσο μεγαλείο είχε η ψυχή του πατρός Πορφυρίου.

Πριν από πάρα πολλά χρόνια, παραμονή των Θεοφανείων, πήγε, κατά το έθιμο, ν’ αγιάσει τα σπίτια. Όπως έμπαινε στα σπίτια ένα ένα, μπήκε και σ’ ένα σπίτι, το οποίο, χωρίς να το γνωρίζει ο ίδιος, ήταν οίκος ανοχής.

Την ώρα που άρχισε να ψάλλει “Σώσον Κύριε, τον λαόν Σου...” και ν’ αγιάζει, του λέει η ιδιοκτήτρια:

– Μη, μη, δεν κάνει αυτές να φιλήσουν σταυρό.

Κι ο Γέρων Πορφύριος τής αποκρίθηκε:

– Δεν ξέρω αν αυτές ή εσύ δεν κάνει να φιλήσουν τον Σταυρό.

Ασπάσθηκαν το σταυρό οι γυναίκες εκείνες και ο Γέρων Πορφύριος τίς είπε και μερικά λόγια εκεί. Τους μίλησε για την αγάπη προς τον Θεό, που ήταν το αγαπημένο του θέμα.

Βλέποντας την εξαγιασμένη μορφή του Γέροντος Πορφυρίου οι γυναίκες εκείνες υπέστησαν μια εσωτερική αλλοίωση· ιδιαίτερα, όταν τις είπε:

– Ν’ αγαπήσετε τον Χριστό, που σας αγαπά, και θα δείτε πόσο ευτυχισμένες θα είστε. Αν ξέρατε πόσο σας αγαπά ο Χριστός! Προσπαθήστε κι εσείς να τον αγαπήσετε.

Γνώριζε ο Γέρων Πορφύριος ότι, αν εκείνες οι γυναίκες γνώριζαν τον Χριστό και τον αγαπούσαν, διότι η γνώση οδηγεί στην αγάπη, θα εγκατέλειπαν εκείνο το άθλιο επάγγελμα που έκαναν.

[Κλ. Ιωαννίδη, Ο Γέρων Πορφύριος, Αθήναι 1993, σελ. 100]