Πολλοί στο Άγιον Όρος ζήσανε μυστικά. Πεθάνανε χωρίς κανείς να τους γνωρίζει. Κι εγώ ήθελα να ζήσω έτσι μυστικά. Ούτε ιεροκύρηκας ήθελα να γίνω ούτε κάτι άλλο. Ούτε είχα ποτέ σκεφθεί να βγω έξω από το Άγιον Όρος. Παιδάκι μικρό μέσα σε τέλεια ερημιά! Για να καταλάβω το έρημον και το αβοήθητον, ανέβαινα στο βουνό, έμενα ώρες εκεί κι ήθελα να ζω σαν ερημίτης. Έβρισκα αγριάδες και τις έτρωγα. Το έκανα για άσκηση. Ήθελα να ζήσω μόνος μου, όπως ο άγιος που αγάπησα από μικρούλης,ο Άγιος Ιωάννης ο Καλυβίτης. Αυτός είναι ο αγαπητός μου άγιος. Αυτόν εγώ μιμήθηκα. Μου έκανε εντύπωση πως άντεξε να μείνει εκεί, κοντά στους γονείς του, κι έστησε την καλύβα του δίπλα τους χωρίς να αποκαλυφθεί κια ενίσχυε συνεχώς: “Ἔπηξας τήν καλύβην πρό πυλῶν σῶν γονέων“.

Έτσι λέει το τροπάριό του:

“Ἐκ βρέφους τόν Κύριον, ἐπιποθήσας θερμῶς,
τόν κόσμον κατέλιπες, καί τά ἐν κόσμῳ τερπνά,
καί ἤσκησας ἄριστα·
ἔπηξας τήν καλύβην, πρό πυλῶν σῶν γονέων,
ἔθραυσας τῶν δαιμόνων, τάς ἐνέδρας παμμάκαρ·
διό σε Ἰωάννη ὁ Χριστός, ἀξίως ἐδόξασεν.”

Και το εξαποστελάριο:

“Πτωχὸς ὡς ἄλλος ὁ Λάζαρος, προσεκαρτέρεις, Ὅσιε,
τῶν γεννητόρων πυλῶσι, στενοχωρούμενος Πάτερ,
μικρᾷ καλύβῃ πάνσοφε· ἀλλ᾽ εὗρες νῦν εὐρύχωρον,
τὴν μέτ᾽ Ἀγγέλων σκήνωσιν, καὶ τῶν Ἁγίων ἁπάντων,
ἐν οὐρανοῖς Ἰωάννη.”

Στον Γέροντά μου τα έλεγα όλα. Ναι, όλα όσα \σκεπτόμουν και εκείνος κάπου κάπου μου έλεγε, όταν έβλπε υπερβολές:

– Πλάνη, παιδί μου.

Όλη η ζωή μου ήταν ένας παράδεισος. Προσευχή, λατρεία, εργόχειρο, υπακοή στους Γέροντές μου. Αλλά η υπακοή μου ήταν αποτέλεσμα αγάπης, όχι αναγκαστική. Αυτή η ευλογημένη υπακοή πολύ με ωφέλησε. Με άλλαξε. Έγινε ξύπνιος, γρήγορος, πιο γερός στο σώμα και στην ψυχή. Μ’ έκανε να τα γνωρίζω όλα. Πρέπει μέρα – νύκτα να δοξάζω τον Θεό, που με αξίωσε να ζήσω έτσι σ’ αυτή τη ζωή.

Πάνω στην υπακοόη είχα σκύψει και εγκύψει. Τα υπόλοιπα, που ο Θεός έφερε στη ζωή μου, ήλθαν μόνα τους. Και το χάρισμα το προορατικό μού δόθηκε απ’ τόν Θεό εξαιτίας της υπακοής. η υπακοή δείχνει την αγάπη προς τον Χριστό. Κι ο Χριστός ιδιαίτερα αγαπάει τους υπάκουους. Γι’ αυτό λέει: “Ἐγὼ τοὺς ἐμὲ φιλοῦντας ἀγαπῶ, οἱ δὲ ἐμὲ ζητοῦντες εὑρήσουσι χάριν“. Μες την Αγία Γραφή όλα είναι γραμμένα αλλά κεκαλυμμένα.

[Βίος και Λόγοι Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου, Ιερά Μονή Χρυσοπηγής, Χανιά 2003, σελ. 72]