Ένα απόγευμα μας έλεγε ο Γέροντας:

– Είναι πολύ μεγάλη η δύναμη των Αγίων του Θεού. Θα σου δώσω ένα παράδειγμα, για να καταλάβεις. Φαντάσου μια πόλη με πεντακόσιες χιλιάδες κατοίκους, οι οποίοι αμαρτάνουν. Σ’ ένα Μοναστήρι εκεί ζει ένας μοναχός ασκητής, ο οποίος σηκώνει τα καθαρά χέρια του στον Θεό και τον παρακαλεί να μην τιμωρήσει όλες αυτές τις χιλιάδες, που αμαρτάνουν. Σε διαβεβαιώνω, λοιπόν ότι για το χατήρι αυτού του ασκητή ο Θεός δεν τιμωρεί τις πεντακόσιες χιλιάδες.

– Είναι εκπληκτικό αυτό, που μας λέτε.

– Να ξέρεις, μου έλεγε, ότι οι Άγιοι του Θεού είναι ικανοί για τα πάντα. Ο Άγιος μπορεί να ζητήσει από τον Θεό ό,τι θέλει και να του το δώσει ο Θεός. Είναι πολύ μεγάλη η δύναμη των Αγίων.

[Κλ. Ιωαννίδη, Γεροντικό του 20ού αιώνος, Αθήνα 2002, σελ. 83]