Εσύ, μου είπε ο Γέροντας, το μόνο κακό που έχεις είναι, ότι είσαι τρομερά ευαίσθητος και δε δεχεσαι να σε προσβάλλουν. Για το πρώτο, δεν ευθύνεσαι εσύ. Το κληρονόμησες από τον παπα – Γιάννη. Και η ευαισθησία η μεγάλη, δεν είναι καλή. Καλή είναι για τους άλλους. Οι οποίοι, συνήθως, την εκμεταλλεύονται. Και μάλιστα, πάρα πολύ άσχημα. Ενώ για εκείνον που την έχει, είναι ό,τι χειρότερο μπορείς να φαντασθείς! Άσε, που αποτελεί και τη γενεσιουργό αιτία όλων των ασθενειών. Γι’ αυτό, προσπάθησε να την αποβάλεις. Ή έστω, να την περιορίσεις. Διαφορετικά θα κάνεις κακό και στον εαυτό σου, αλλά και στην οικογένειά σου. Που στο κάτω κάτω, δε σου χρωστάει και τίποτε, για να την ταλαιπωρείς, και μάλιστα, χωρίς κανένα λόγο. Όσον αφορά το δεύτερο, δηλαδή την προσβολή αυτή κανείς δεν την ανέχεται με ευχαρίστηση. Πολύ περισσότερο εσύ, που είσαι υπερήφανος και έχεις την αξίωση από τους άλλους να μη σε προσβάλλουν, όπως δεν τους προσβάλλεις και εσύ. Όμως, αυτά δε γίνονται σήμερα. Και όλοι μας είμαστε θύματα της προσβολής, που μας προκαλούν οι άλλοι. Δηλαδή, όταν λέμε προσβολή, τί εννοούμε; Εσύ πρέπει να ξέρεις καλύτερα από εμένα, εκείνη την ηθική μείωση, την ηθική βλάβη ή την αμφισβήτηση τού κύρους μας από τρίτους. Ε, πώς να τους ελέγξεις, παιδί μου, αυτούς τους τους τρίτους; Ελέγχονται; Ασφαλώς όχι. Το σωστό και δίκαιο είναι να μη προσβάλλει κανείς κανέναν και να μη προσβάλλεται από κανέναν. Δύσκολο πολύ. Αλλά, όχι και ακατόρθωτο. Και αυτό ακριβώς, επιδιώκει να πετύχει σήμερα η Εκκλησία τού Χριστού.
Υπάρχουν, όμως, περιπτώσεις, που γίνεται κάποια παραχώρση από τον Θεό, για να δοκιμασθεί η δική μας αντοχή και από το δικό μας πιστεύω. Και ξέρεις, παιδί μου, γιατί; Γιατί, στη θεωρία συμφωνούμε όλοι. Και η βαθμολογία είναι η ίδια, για όλους. Είναι το “άριστα”. Ενώ στην πράξη τα θαλασσώνουμε… Και πολλοί λίγοι είναι αυτοί, που πιάνουν τη βάση!
Θα μου πεις, τώρα: “Εσύ, Παππούλη, τα εφαρμόζεις αυτά;”. Τί να σου πω, βρε παιδί μου, μια ζωή αγωνίζομαι να κάνω το θέλημα τού Θεού. Δεν ξέρω εάν το κατόρθωσα. Εκείνος ξέρει. Σου έχω ξαναπεί: μόνο το το έλεός Του θα μας σώσει. Αλήθεια, δε μου είπες: Ύστερα από όσα συνέβησαν, εξακολουθείς ακόμη να πιστεύεις ότι δε σ’ αγαπώ;
[Αν. Καλλιάτσου, Ο πατήρ Πορφύριος, Αθήναι 2000, σελ. 156π.]
About the Author
