Γνωρίζοντας ο Γέροντας, από εσωτερική πληροφόρηση, την αγάπη μου για τη μουσική γενικά, θέλησε να με βοηθήσει πνευματικά και στον τομέα αυτό. Μου είπε, ένα απόγευμα που βαδίζαμε στο πευκόδασος:

“Είναι καλό να ακούς μουσική. Ανώτερη απ’ όλες είναι η βυζαντινή μουσική, γιατί δεν ταράσσει την ψυχή αλλά, την ενώνει με τον Θεό και την αναπαύει τελείως. Αν όμως το θέλεις πολύ, μπορείς ν’ ακούς και κοσμική μουσική αλλά, εγώ λέω, είναι προτιμότερο ν’ ακούς μουσική που δεν έχει λόγια.”.

[Κ. Γιαννιτσιώτη, Κοντά στον Γέροντα Πορφύριο, Αθήναι 1995, σελ. 365]