Να εντρυφάτε στις Γραφές. Να αγαπήσετε τη μελέτη. Εγώ, όσο ακούω το Ψαλτήρι και τους κανόνες, τόσο δεν τα χορταίνω. Είναι τόσο πραγματικά κι ελκυστικά, που δεν έχουν χορτασμό. Να διαβάζετε καθαρά, μία μία τις λέξεις. Να τις λέτε και να τις ακούτε κιόλας· αυτό πολύ βοηθάει. Κι όπου βλέπετε και υπάρχει πολλή ουσία, να το ξαναδιαβάζετε, για να το καταλάβετε καλύτερα. Εγώ τί να σας πω! Τ’ ακούω με δίψα ξανά και ξανά. Γλυκαίνουν την ψυχή. Αυτό έχει έννοια.
Εφόσον, λοιπόν, θα ορέγεσθε, εφόσον θα διαβάζετε, εφόσον θ’ ακούετε στην εκκλησία τα λόγια των Μηναίων τού Ψαλτηρίου κι όλων τών βιβλίων τής Εκκλησίας μας και θα τα αισθάνεσθε, όταν χτυπάει το σήμαντρο, αμέσως θα τρέχετε ν’ ακούσετε το “Ἐξεγερθέντες τοῦ ὕπνου, προσπίπτομέν σοι, Αγαθέ” με αγάπη και με λαχτάρα. Έτσι επετύχατε το ποθουμένου. Επανέρχεται τότε η ψυχή στην αρχική της λαμπρότητα, στην αρχέγονη κατάσταση, στο αρχαίον κάλλος. Τί λέει ο Θεός; “Επί τίνα ἐπιβλέψω, ἀλλ᾿ ἢ ἐπὶ τὸν ταπεινὸν καὶ ἡσύχιον καὶ τρέμοντά μου τοὺς λόγους;”. Αυτόν που αγαπάει τους λόγους Του, ο Χριστός τον χαριτώνει κι όλα τα καλά γι’ αυτόν γίνονται εύκολα.
Όπως βλέπετε, χωρίς πόλεμο και χωρίς αγώνες αιματηρούς αγιαζόμαστε. Ευφραίνεται η ψυχούλα μας, ηδύνεται η ακοή μας ακούοντας τα τροπάρια και κάτι γίνεται μέσα μας. Αυτή η ευχαρίστηση φέρνει θείο ενθουσιασμό και η ψυχή μας γίνεται άξια να δεχθεί τη χάρι του Θεού και την αγιάζει ο ίδιος ο Θεός. Εμείς, χωρίς τη θεία χάρι, όσες προσπάθειες και να κάνομε, δεν μπορούμε να αγιασθούμε. Ενώ με τη μελέτη των θείων λόγων, μπορούμε απλά, χωρίς πολύ κόπο να γίνομε άγιοι.
Εμένα, επίσης, μου άρεσαν και μου αρέσουν και τα βιβλία τα γραμμένα απ’ τους αγίους Πατέρες, Χρυσόστομο, Βασίλειο, Γρηγόριο Θεολόγο, Γρηγόριο Νύσσης Γρηγόριο Παλαμά κ.α. Αλλά, ειλικρινά σας λέγω, δεν τους έχω μελετήσει. Τους ξέρω, όμως, τους ευλογημένους όλους…
Παλαιά στο Άγιον Όρος δεν άφηναν να διαβάζεις την Φιλοκαλία και τ’ άλλα ασκητικά· μόνο Αγία Γραφή και βίους αγίων. Μή με παρεξηγείτε που σας το λέω. Αυτά τα πράγματα πρέπει να έχετε και πνευματικό που να έχει ζήσει, για να διαβάζετε, αλλιώτικα ενδέχεται να μπερδευθείτε. Κι αυτό γιατί πρέπει να συνοδεύονται από υπακοή. Χωρίς υπακοή, παθαίνεις κακό. Τα βιβλία αυτά γράφουν πολύ υψηλά πράγματα, θείες ελλάμψεις, που μπορεί να τα εκμεταλλευθεί το κακό πνεύμα χωρίς υπακοή στον Γέροντα. Αλλά υπακοή καθαρή, όχι εγωιστική, ούτε μόνο για να ευχαριστήσεις τον Γέροντα, αλλά απλή, χωρίς ιδιοτέλεια.
Γι’ αυτό θέλω πιο πολύ να δοθείτε στη μελέτη της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης αλλά και στα ψαλτήρια και στους κανόνες. Με την ίδια όρεξη που θα διαβάζετε τα τροπάρια και τους κανόνες, να διαβάζετε και τους Πατέρες της Εκκλησίας· αλλά πρώτα την Αγία Γραφή. Διαβάστε το Ευαγγέλιο, την Παλαιά Διαθήκη. Είναι πλούτος, αφού εκεί στηρίχθηκαν όλοι τους. Είναι η πηγή, είναι η βάσις. Ποτέ δεν χορταίνεται. Ασφαλώς θα νιώσετε κι εσείς τα λόγια του Ψαλμωδού: “…τὰ λόγιά σου ὑπὲρ μέλι τῷ στόματί μου“. Δεν λέγει “σαν μέλι”, αλλά “ὑπὲρ μέλι τῷ στόματί μου“, για να δείξει την εξαιρετικά μεγάλη γλυκύτητα που έχουν τα λόγια του Θεού.
[Βίος και Λόγοι Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου, Ιερά Μονή Χρυσοπηγής, Χανιά 2003, σελ. 345]