Ο π. Πορφύριος πρόσφερε το λόγο τής σωτηρίας και έδινε την ανάπαυση στις ψυχές όλων απλά, χωρίς προκαθορισμένο πρόγραμμα, ομιλίες, “εκδηλώσεις” κλπ. Καθισμένος στα βράχια ή κατάχαμα, μας αποκάλυπτε τα μυστήρια και τις αλήθειες τής πίστεως και της πνευματικής ζωής.
Μιλώντας για τη μεγάλη σημασία που έχουν οι μετάνοιες και δείχνοντάς μας το σωστό τρόπο, με τον οποίο πρέπει να γίνεται η “μετάνοια”, μας εμήνευε τη σημασία τής μετοχής τού σώματος στην προσευχή και την ενότητα τής ψυχοσωματικής υπόστασης τού ανθρώπου, στοιχείο που το θεωρούσε βασικό για την ύπαρξη, τη μορφή, αλλά και τη θεραπεία τής ασθένειας.
[Κλ. Ιωαννίδη, Ο Γέρων Πορφύριος, Αθήναι 1993, σελ. 239]