Κάποτε μου είπε ο π. Πορφύριος:
– Ο ορθόδοξος ασκητισμός δεν είναι μόνο για τα Μοναστήρια, αλλά και για τον κόσμο. Είναι μεγάλη ευλογία η προσευχή μέσα στον Ναό, οι μακρές ακολουθίες και η δοξολογία του Θεού εν πνεύματι αγάπης. Νά ‘ξερες πόσο οι ψυχές βασανίζονται από τα πάθη και πόσο ανακουφίζονται κοντά στην αγάπη του Χριστού! Για μένα θα ήταν πιο ευχάριστο να αποτραβηχτώ στο Άγιον Όρος, στη σκήτη της μετανοίας μου και εκεί στην ερημιά να δοξολογώ τον Θεό.
[Κ. Γιαννιτσιώτη, Κοντά στο Γέροντα Πορφύριο, Αθήναι 1995, σελ. 56]