Ο σύγχρονος φαρισαίος – ηθικιστής ή αμοραλιστής – τέρπεται με το να κατασκευάζει γύρω του ενόχους, νομίζοντας πως έτσι υπηρετεί την αλήθεια. Υπερήφανος και ένοχος ο ίδιος, δεν αποδέχεται τη ενοχή του, αλλά την απωθεί, προβάλλοντάς την επιθετικά στους άλλους.
Ο Γέροντας, με τη ζωή του, δίδαξε ότι ο χριστιανός οφείλει να κινείται στον αντίθετο άξονα: Χωρίς να προκαλεί εκείνος τις εναντίον του επικρίσεις, να τις αποδέχεται ήρεμα, να μην ενοχοποιεί προσωπικά κανέναν και με την προσευχή “δώρησαί μοι, Κύριε, τοῦ ὁρᾶν τά ἐμά πταίσματα καί μή κατακρίνειν τόν ἀδελφόν μου”, να μετανοεί και να απαλλάσσεται από κάθε προσωπική του ενοχή, συγχωρώντας ειλικρινά τους κατηγόρους του.
[Κ. Γιαννιτσιώτη, Κοντά στο Γέροντα Πορφύριο, ΑΘήναι 1995, σελ. 440π.]
