Να σας πω.

Μου είχε πει:

– Πατέρα Αθανάσιε (με πήρε από το χέρι έτσι σφικτά), εγώ είμαι τυφλός τώρα, τα μάτια μου τα σωματικά δεν λειτουργούν, γιατί έχω καρκίνο στην υπόφυση, έχω όμως τα πνευματικά μάτια και βλέπω. Πριν φύγεις, θέλω να μου πεις. Τί είπε ο Γέροντας Αιμιλιανός – οδικός μας – για το 666 και τον αντίχριστο;

Ήταν εκείνες τις μέρες μετά το Τσερνόμπιλ. Ο κόσμος ήταν αναστατωμένος και πήγαινε κατά δεκάδες κάθε μέρα, ιδιαιτέρως στον πατέρα Πορφύριο που ήταν κοντά στην Αθήνα, και αναστατωμένοι τον ρωτούσαν:

– Τί θα γίνει; Θα έρθει ο αντίχριστος να μας σφραγίσει με το 666;

Και με ρώτησε:

“- Για πες μου, παιδί μου, τί λέει ο Γέροντας Αιμιλιανός για το 666 και τον αντίχριστο;”.

Του λέω:

– Γέροντα, μας είπε σε μια σύναξη προχθές να μην ανησυχούμε. Εμείς να ενδιαφερόμαστε να έχουμε μια ζωντανή σχέση με τον Χριστό και του αντιχρίστου να μην του δίνουμε πολλή σημασία, γιατί εκείνος θα γίνει το κέντρο της ζωής μας και όχι ο Χριστός”.

Αμέσως χτύπησε τα χεράκια του στο κρεβάτι και είπε: “Τί λες παιδί μου, τί λες παιδί μου, δόξα σοι ο Θεός που βρήκα κι ένα πνευματικό να συμφωνεί μαζί μου. Ρε παιδί μου, αυτοί οι πνευματικοί, εδώ στον κόσμο, τί έχουν κάνει! Έχουν αναστατώσει τις ψυχές, δημιούργησαν ένα σωρό προβλήματα, οικογενειακά και ψυχολογικά με το 666. Δεν μπορεί ο κόσμος να κοιμηθεί και άρχισαν να παίρνουν ψυχοφάρμακα και υπνωτικά χαπάκια για να μπορούν να κοιμηθούν. Τί είναι αυτό το πράγμα; Δεν τα θέλει αυτά τα πράγματα ο Χριστός, παιδί μου. Και να σου πω κάτι;”.

Του λέω: “Γέροντας βιώνουμε τον Χριστό δεν υπάρχει αντίχριστος.”

Μου λέει: “Δεν μου λες, εδώ που κάθομαι στο κρεβάτι μπορείς να καθίσεις εσύ;”.

Του είπα: “Όχι, Γέροντα”.

Μου λέει: “Γιατί;”.

Του απάντησα: “Διότι, εάν καθίσω πάνω σας, θα σας πλακώσω”.

Μου λέει:

– Ακριβώς , παιδί μου, έτσι συμβαίνει και με την ψυχή μας. Όταν έχουμε μέσα μας τον Χριστό μας, μπορεί να έρθει ο αντίχριστος; Μπορεί να μπει καμιά άλλη αντίθετη ύπαρξη μέσα στην ψυχή μας; Γι’ αυτό σήμερα, παιδί μου, δεν έχουμε τον Χριστό μέσα μας και γι’ αυτό ανησυχούμε για τον αντίχριστο. Όταν βάλουμε τον Χριστό μέσα μας, τα πάντα γίνονται Παράδεισος. Ο Χριστός είναι το παν κι έτσι πάντοτε, παιδί μου, να λες στους ανθρώπους, και τον αντίθετο δεν τον φοβούμαστε. Και κοίταξε να σου πω κάτι. Εάν ερχόταν τώρα ο ίδιος ο αντίχριστος με μια συσκευή με ακτίνες Laser και σφράγιζε με το 666 με το ζόρι, εγώ δεν θα στενοχωριοόμουνα. Θα μου πεις, Γέροντα, μα δεν είναι το σημείο του αντίχριστου;  Ναι, αλλά και χίλια 666 να μου έγραφε πάνω μου με τις ακτίνες Laser, ανεξίτηλα, εγώ δεν θα στενοχωριόμουνα. Γιατί; Γιατί, παιδί μου, τους πρώτους μάρτυρες τούς είχαν βάλει στα θηρία κι έκαναν το σταυρό τους και τα θηρία γινόντουσαν αρνάκια· τούς είχαν κάνει θάλασσα γινόταν γη και περπατούσαν· τούς είχαν μέσα στη φωτιά, έκαναν το σταυρό τους και η φωτιά γινόταν δροσιά. Ευλογημένο μου παιδί, τί είμαστε σήμερα εμείς; Πιστεύουμε στον Χριστό; Το Σταυρό μας; Μα γιατί κατέβηκε για να δυναμώσει την ασθένειά μας; Έτσι, παιδί μου, να πεις και στον Γέροντα. Και συ, να πεις στους ανθρώπους να μη φοβούνται τον αντίχριστο. Είμαστε παιδιά τού Χριστού, είμαστε παιδιά τής Εκκλησίας.

Αυτό το πράγμα μού έκανε πάρα πολλή εντύπωση.

Και μου πρόσθεσε: “Να σου πω κάτι;”.

Λέω: “Γέροντα, παρακαλώ.”.

– “Ο Πατριάρχης Δημήτριος πώς ήρθε στην Αθήνα;”.

Του λέω: “Με το αεροπλάνο.”.

“Ε, καλά, ξέρω πως ήρθε με το αεροπλάνο. Κολυμπώντας ήρθε ο άνθρωπος; Με τί ντοκουμέντα ήρθε;”.

Του λέω: “Δεν ξέρω.”.

– “Ε, μου κάνεις και το σοφό. Με τουρκικό ήρθε. Και ποιό είναι το εθνόσημο της Τουρκίας; Είναι η ημισέληνος. Και ξέρεις πώς ονομάζεται η ημισέληνος από τους Πατέρες της Εκκλησίας μας, μετά που εμφανίστηκε ο Μωάμεθ;”.

Του λέω: “Όχι, Γέροντα.”.

-“Ε, να πάρω το πτυχίο σου και να το σχίσω. Τί θεολόγος είσαι εσύ;”, χαριστολογώντας.

– Τον παριστάνετε πολύ ωραία, τον βλέπω μπροστά μου τώρα.

– Μα κι εγώ τον έχω μπροστά μου, μέσα στην καρδιά μου τον έχω. Γι’ αυτό σας τα λέω έτσι.

Και συνεχίζει: “Η ημισέληνος είναι σημείο του αντιχρίστου. Εάν είναι σημείο του αντιχρίστου ή ημισέληνος και ο Πατριάρχης μας έχει στο διαβατήριό του το σημείο τού αντιχρίστου (και στις σφραγίδες τους, πόσες σφραγίδες βάζουν μέσα έξω;), πάει να πει ότι ο Πατριάρχης μας είναι αντίχριστος; Όχι, ρε παιδί μου, όχι ρε παιδί μου! Μην περιορίζουμε τόσο πολύ το Ευαγγελικό μήνυμα! Δεν είναι ο Χριστός τόσο στενόμυαλος όσο είμαστε εμείς οι άνθρωποι που θέλουμε να υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα. Έτσι να πεις στον Γέροντα και έτσι να λες στους ανθρώπους· ούτε τον αντίχριστο να φοβούμαστε, ούτε το 666.”.

Και τούτο, κ. Κλείτο, μου έκανε εντύπωση και πολύ αναπαύθηκα. Και το λέω στους ανθρώπους που έρχονται.

[Κλ. Ιωαννίδη, Γεροντικό του 20ου αιώνος, Αθήνα 2002, σελ. 118π.]