Τον Γέροντα Πορφύριο δεν τον απασχολούσε η εξωτερική εμφάνιση των ανθρώπων. Κι αυτό το διαπίστωναν όσοι πήγαιναν να τον επισκεφθούν, χωρίς την κατάλληλη, ας πούμε, αμφίεση. Κοιτούσε τα βαθύτερα αίτια μέσα στην ψυχή, γιατί γνώριζε ότι, αν τακτοποιηθούν τα εσωτερικά τού ανθρώπου, αυτόματα θα διορθωθούν και τα εξωτερικα.
[Κλ. Ιωαννίδη, Γεροντικό του 20ου αιώνος, Αθήνα 2002, σελ. 90]